Kim/ne bu süreci başlattı?

Bir şeyler yapmam lazım düşüncesi hemen ortaya çıkan bir şey değil. Benim bu sürece dahil olmam 2010 yılında 2. sınıf stüdyosunu alırken okulumun düzenlediği workshop sayesinde oldu. 4 gün sürecek olan ilk workshop deneyimimizin yürütücüsü Saitali Köknardı. Okulda gördüğümüz konuları bambaşka açılardan ele alıp, genel kültür okyanusuna düşmüşüz gibi hissetmemizi sağlayan müzikten, kitaplardan, filmlerden bahsederken bir anda yine kendimizi mimarinin içinde bulduğumuz bir süreçti. Hissettirdikleri ise;

Daha çok okumalıyım,

daha çok dinlemeliyim,

daha çok izlemeliyim.

O dönem bu workshopla ilgili yazdığım yazıyı ekliyorum. Ama daha fazlası için gidip Saitali Köknar ile tanışın, ne kadar anlatmak istesem de bir türlü hakkını veremeyeceğim bir kişi.

“İkinci sınıfların birinci dönemini en renkli ve eğlenceli kılan aktivite kuşkusuz workshop haftasıydı. Alışık olmadığınız bir bakış açısıyla tanışmak ve onu anlamaya çalışarak bir şeyler üretmek hem düşündürücü hem de yaratıcılığınızı yeniden keşfetmeye sevk eden bir durum. Saitali Köknar'ın dünyasına bir haftalık da olsa misafir olmak çok özel bir deneyimdi. Tasarım aşamasında araç ve amaç ilişkisi üstünde durduğumuz bu çalışmada kısıtlamalar ve sınırlandırmalar arttıkça özgünlüğün de bir o kadar arttığına şahit olduk. Bir konuyu kalem kağıtla, iki boyutlu malzemelerle ve daha sonra üç boyutlu malzemelerle nasıl tanımlayabilceğimiz üstünden yürüttüğümüz çalışmamızı mimar ne yapar düşüncesiyle birleştirip ifade biçimlerini mekansal boyutta inceledik. Boşluğu nasıl biçimlendirip onu bir dile dönüştürürüz düşüncesi üstünden mekan bölme, aydınlatma ve mekanlar arası geçiş yaratma fikirlerimizi maket yaparak üç boyutta inceledik. Üç boyutu farklı ifade etme arayışı içinde maket analizlerini poster haline getirerek amacımıza iki boyutta da ulaştık. Her ne kadar aktarım farklı olsa da bu işlerin köküne indiğimiz de tasarımın bir şekilde kendini ifade edecek bir yol bulduğunu gördük.”

                                                      Who/what started this process?

First spark of “I should do something” did not happen suddenly. I got involved in workshop which was made by Izmir University of Economics when I was second year architecture student in 2010. Instructor of the workshop was Saitali Köknar. It was just 4 days but it was totally different how we learned in the university. He talked about movies, music and books but some how everything converted architecture form. We were facing world of knowledge. I have felt,

I should read more,

Listen more,

Watch more.

My words are not enough to tell him. You should meet Saitali Köknar who works in Istanbul Technical University.

“Workshop was about design tools and aim of designing. While we were doing something we eliminate design tools step by step. Firstly, we used pen and paper, then we eliminated pen and used paper and other stuff like sticks and wires, in third step we used only paper to tell our ideas. Under the question of “what do architects do?” We made  2D and 3D models to tell transition between spaces, light effects and defining a space. At the end  of these process, we made poster of them. When we looked at the examples, we understood if the rules, borders and limitations increase, originality also increases. Design always creates its own language.”